Dynamika procesów urbanizacji obserwowana w okresie powojennym, będąca wypadkową rozwoju społeczno-gospodarczego nakazuje poszukiwać równowagi pomiędzy zabudową i rozwojem miasta a utrzymaniem właściwych relacji ekologicznych. Problem proekologicznych strategii skłania do szerszej analizy przedmiotu badań.
Ocena warunków środowiska przyrodniczego zajmuje coraz ważniejszą pozycję w planach zagospodarowania przestrzennego miasta, świadczy o tym zapotrzebowanie na opracowania fizjograficzne i ekofizjograficzne i wykorzystanie ich w planach przestrzennych, oraz nowe podejście, przypisujące środowisku przyrodniczemu niemal nadrzędną rolę w ocenie warunków życia mieszkańców miast. Dbałość o prawidłową strukturę przestrzenną osiedla czy miasta wymusza uwzględnienie bardzo wielu elementów abiotycznych i biotycznych środowiska stanowiących szkielet budowy miasta.
Niemniejsza praca stanowi studium zieleni w małym mieście, na przykładzie Czaplinaka. Próbuje określić rodzajowo-gatunkową strukturę tej zieleni, ocenić jej stan oraz określić właściwe jej funkcje. Badanie takie, umożliwia, stworzenie syntetycznego obrazu terenów zielonych. Obraz ten ułatwia podjęcie działań rewaloryzacyjnych i pozwala wyznaczyć pożądane kierunki rozwoju.
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.